در روزگار قدیم مردی خردمند و دانا می زیست. از پی سال ها تجربه و خردمندی مردم شهر او را در بین دعواهای روزمره خود به عنوان قاضی قرار می دادند. روزی از روزها دو زن به همراه کودکی بر وی وارد شدند و هر کدام برای کودک مورد نظر ادعای مادری می نمودند. مرد دانا اندکی تامل و اندیشه نمود.

این داستان در متون تاریخی متفاوت به صورت های بسیار متفاوتی نقل شده است، ادامه داستان که از منابع گوناگون شرح داده شده، بدین صورت می باشد:

منبع ژاپنی: مرد دانا گفت که ما خیلی مخ در مملکت داریم و بسیار کشور پیشرفته ای هستیم. در نتیجه رفتند و از بچه آزمایش تست دی ان ای گرفتند و در حین همین ماجراها بودند که ده بیست تا اختراع جدید هم به دنیای فناوری ارایه نمودند. در ضمن هر روز صبح و ظهر و شب از این برنج گلوله ای ها می خوردند با طرب و ترشی و پای هشت پا!

منبع افغانستانی: مرد دانا در حالی که خود اهل بخیه بود و داشت مواد مخدر مصرف می نمود (خلاصه همه را که قاچاق نمی کنند برای ایران، یک مقدار هم مصرف شخصی دارند)، گفت که هر کسی موفق شود دست کودک را طوری بکشد که دیگری نتواند آن را نگه دارد، او مادر واقعی کودک است. دو مادر هنوز به کشیدن کودک مشغول نشده بودند که طی یک عملیات تروریستی توسط طالبان به شصت قسمت نامساوی تقسیم شدند. یک سند هم روی خانه مرد دانا گذاشتند تا داعش دیگه نتونه مسوولیت این کار رو به عهده بگیره. اینا اعصاب معصاب ندارند، گفته باشم.

منبع چینی: مرد دانا گفت ما از این دعواها توی مملکتمان نداریم. اینجا تنها چیزی که فت و فراوان وجود دارد آدمیزاد است!

منبع عراقی: کار به گفته های مرد دانا نرسید، خدا رفتگان شما را هم بیامرزد.

منبع گروه پنج بعلاوه یک: مرد دانا از دو مادر و کودک خواست که دویست سسیصد صفحه تعهدنامه امضا کنند، سپس رو به دو مادر کرد و گفت فعلا شما بروید، ده سال دیگر برگردید ببینیم تکلیف کودک چه می شود.

منبع ایرانی: مرد دانا گفت که هر کسی موفق شود دست کودک را طوری بکشد که دیگری نتواند آن را نگه دارد، او مادر واقعی کودک است. دو مادر (ضمن گفتن کلمه غودا مانند بوروس لی) آن چنان دست کودک را کشیدند که کودک از وسط به دو قسمت مساوی تقسیم شد. سپس به مرد دانا یک نگاه سفیه اندر سفیه انداختند. مرد دانا گفت: بر حسب قاعده نباید این طوری می شد، اشکالی ندارد، کاری است که پیش آمده، بچه را با چند ساعت تاخیر در حالی که بیمارستان در همسایگیشان بود، به بیمارستان رساندند و پس از بخیه کردن کودک منتظر بهبود حال او شدند. پس از این که هیچ یک از دو مادر حاضر نشدند هزینه های درمانی را پرداخت کنند، دکتر و پرستار مربوطه گفتند بی خیال، این دفعه بگذار، رایگان باشد!

پی نوشت:

1- می گویند "ا ف" استاد پایان باز است، هر فیلمی را هم که ته دارد، تا آخرش نگاه نمی کند. یعنی مدیاپلیر سیستم عامل رایانه اش، خودکار ده دقیقه مانده فیلم تمام شود، فیلم را Shift+Delete می نماید.

2- ناسا طوری برنامه ریزی کرده تا توی مریخ سیب زمینی پرورش دهد، آن وقت ایران ما روی کره زمین مشکل برنامه ریزی در مورد مدیریت کاشت و مصرف سیب زمینی دارد.

3- می گویند کسانی که در چند سال اخیر به ایران سفر نمایند هنگام ورود به ینگه دنیا دچار مشکل می شوند، بعد مدیران داخلی هی حرص و جوشش را می زنند، نه این که تا همین دیروز می رفتند قلب تهران از سفارت خانه ی آن ها روادید می گرفتند! خیلی آسان بود، مسوولین نگران هستند سخت تر هم بشود.

4- خدا نکند بخواهی به یک دهه شصتی دلداری بدهی، تا تو را به چیز خوردن وادار نکند، ول کن ماجرا نخواهد شد، انگاری متولدین مابقی دهه ها با چند کیلو شمش طلا به دنیا می آیند!

5- مهران مدیری دید نمی تواند از پس اقشار دکتر و مهندس برآید، زورش به زندانی جماعت رسیده، خدا آخر و عاقبت "در حاشیه 2" را به خیر بگذراند.

دهه شصتیها انگار س جنگ دارند به ولله!

به قولِ شما مگر ما میانِ شمش طلا بزرگ شده ایم؟!

یا در وسطِ هال پذیراییِ ِ کاخِ سعد آباد ؟!