یکی از ویژگی‌های طبیعی بودن در این دوره زمانه چنین است که وقتی با اجتماعی هر چند کوچک در صف انتظار دریافت خدمت می‌باشد، مانند هایپرمارکت‌ها و سوپرمارکت‌های شلوغ، مطب دکتر، مکان دریافت معاینه فنی خودرو، صف نانوایی، مکان تمدید بیمه‌نامه شخص ثالث و خلاصه از این دست مکان‌ها به سرعت محاسبه نمایید که فرد مورد نظر روزی چقدر کاسب است، خودمانی‌ترش این که روزانه چقدر پول درمی‌آورد وگرنه لطف کنید و خودتان را به همان مطب دکتری که پیش‌تر ذکر شد، تحویل دهید. با تشکر، ستاد رفع نگرانی نسبت به کارمندان کم درآمد!
پی‌نوشت:
1- جوان‌های روعن پالمی این دوره را نبین که تا از خانه قهر می‌کنند در لاتاری دریافت گرین کارت ثبت‌نام می‌نمایند، بنده به عنوان یک جوان روغن نباتی خور و با همه‌ی سرمایه‌ی در گردش خودم، بزرگ‌ترین بخت‌آزمایی تمام طول دوران عمر ارجمندم همین تصویر زیر بوده است و بس.
2- با توجه به شانس قلی بنده هم همیشه کوچک‌ترین بادکنک موجود قسمت این‌جانب می‌شده است. باشد که شما خریداران برنج و چای خارجی با وعده خودرو پرهیزگار شوید.
3- به چه کسی قسم که من گناه دارم، آخر هر روز از بنده به عنوان کارشناس داوری قد "میم" استفاده می‌شود، در پایان هر سری هم کاشف به عمل می‌آید که بنده نه تنها مادرزاد کور بوده‌ام بلکه هر روز نیز بر میزان کوری‌ام افزوده می‌گردد، آخر چطور می‌شود یکی که مادرزاد کور است، بیشتر کور بشود؟
4- شنیده شده آقای فرزاد حسنی نسبت به دیدگاه‌های توهین آمیزی که دریافت کرده، ناراحت شده‌اند. لابد ایشان با خودشان فکر می‌کنند که سناریو توهین به ایشان نیز مانند سناریو توهین ایشان به جناب آقای "نورگلدی" همه از پیش تعیین شده بوده و هیچ عمدی در کار نبوده است! به قول ایشان زرشک چه دارد؟ لابد مزه دارد!
