باز دوباره دو روز آمدم خانه، روزها با سرعتی نزدیک به سیصد درصد سرعت نور سپری شدند! خلاصه آدمیزاد جماعت رفتنی است و به قول آقاجان، همه یک روز باید بروند. یعنی خلاصه همه یک جایی برای رفتن دارند، یکی خانه‌ی بخت می‌رود و یکی می‌رود پایتخت. خوشم می‌آید در دوره‌ای از تاریخ به سر می‌برم که هر کسی یک جایی برای رفتن دارد، ورزشکارهای المپیکی ما به شورای شهر، بازیگران تلویزیون و سینما به کانال‌های خارجی، مخ‌های علمی و المپیادی برای ادامه تحصیل و زندگی به آمریکا، اختلاس‌گرهای مالی به کانادا و سوییس، حمیدهای معصومی‌نژاد به رم ایتالیا (به حق چیزهای نشنیده و ندیده!)، سرمربی‌ها و مربی‌های ورزشی به جمهوری آذربایجان و ترکیه، وزیر امور خارجه و هیات دولت و باقی اعضای خانواده‌یشان هم که هر جا دلشان کشید، بی‌جنبه‌ها و بی‌مغزها به پاتایا، بی‌مجوزهای موسیقی پاپ به لس‌آنجلس و لندن، مدل‌ها و مانکن‌های تازه کشف‌شده‌ی عرصه‌ی مدلینگ به اینستاگرام، معتادها و موادی‌ها به پارک، بی‌خانمان‌ها به قبرستان و در نهایت قلی‌ها و قلدون‌ها هم می‌روند عسلوله!

پی‌نوشت:

1- رفتم که بروم، تا درودی دیگر، بدرود.

2- خوش به حال جمع زیادی از اهالی مردم کشورم که جایی برای رفتن به جز خانه‌ی خودشان ندارند. دهانتان آلبالویی :)

3- یک سری هم هستند می‌روند جا، مثل مرغ، اردک، کشوی کمد و فک من پس از مشاهده‌ی بعضی از هنرمندان عرصه‌ی مدلینگ کشورم در اینستاگرام که حد(لیمیت) ابعاد لبشان دارد میل می‌نماید به سمت لب و لوچه‌ی جانور بزرگی به نام "شتر".

4- این چه قیافه‌هایی است که مد شده، پسرها ریش می‌گذارند تا حدی که بیشتر به عوامل داعش شبیه می‌شوند و دخترها هم به کل یک لامپ ال‌ایی‌دی 250 وات قورت داده‌اند با دو تا چسب پنج سانتی جای ابرو و دو تا کلوچه گیلان به جای لب و لوچه؟!!

5- یعنی آنقدری که دابسمش کلیپ خواستگاری از "محمدرضا گلزار" لایک داشت، "سلام بمبیی" بیننده نداشت.

۝۝۝۝♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥۝۝۝۝

۝۝۝۝♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥۝۝۝۝

هم میهن ارجمند! درود فراوان!

 با هدف توانمند سازی فرهنگ ملی و پاسداری از یکپارچگی ایران کهن

"وب بر شاخسار سخن "

هر ماه دو یادداشت ملی – میهنی را به هموطنان عزیز پیشکش می کند.

خواهشمنداست ضمن مطالعه، آن را به ده نفر از هم میهنان ارسال نمایید.

**** ***

************************

********************************

[گل]

۝۝۝۝♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥۝۝۝۝

۝۝۝۝♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥۝۝۝۝