باید اعتراف کنم که خب خیلی سخته مخصوصا وقتی به افراد کمک میکنی منفعت خودت به اونا ترجیح میدی و بعد میفهمی دارن ازت سواستفاده میکنن و تو خودشون اسکل صدات میزنن
اگه همه مثل شما بشن دیگه سواستفاده ای باقی نمیمونه.
نمیدونم انگار خیلی سخت شده این روزا. حتی جواب محبت هم دیگه محبت نیست.
حتی نمیزارن با دل خوش, بهشون محبت کنی! پشیمونت میکنن.
باید مهربانی را به آدم ها فهماند. اول باید با همدیگر حرف زد. تشویق به خوبی کرد. با کسانی که بیشتر نیاز دارند باید بیشتر صحبت کرد. باید یک آدم خوشقلب و بزرگتر همیشه باشد. آدم های زمانه ما خیلی تنها شده اند انگار.
منم دلم همون دورهمیای خانوادگی رو میخواد،البته هنوزم هستن ولی دیگه لذتی ندارن همه واسه هم ناهیدو نسرین شدن.شما ینفر و بگو تو این دوره زمونه خوبی کرده با بدی جوابشو ندادن منم آستینامو میزنم بالا
به نظرم باید کم کم مثل قدیم ها یک بزرگتر بیاید و پا درمیانی کند. ضمن این که اشتباهات دو طرف را به آن ها بگوید تا در آینده دوباره همان اشتباه گذشته صورت نپذیرد.
