درود و دو صد درود دیگر، بنده گرسنه‌ام، چون ناهار نخورده‌ام. وقتی برنج می‌شود کیلویی صد هزار تومان، ناهار کجا بود؟ از آنجا که جناب پرزیدنت خیلی جدی پیگیر ناهار ملت هستند، من باید به دنبال کاروان ایشان بروم و ناهار را در خدمت ایشان باشم. بلکه دلی از عزا دربیاورم. البته اگر شانس من است، می‌خورد به ماه رمضان.
جدا از این قضیه ناهار، داشتم مانند همیشه لا و لوی خبرهای اینترنت تاب می‌خوردم که این متن را دیدم:
".......
سوئیس با ۶۱۵۳ دلار حداقل دستمزد ماهانه، لیختن اشتاین ۶۰۶۰، موناکو ۵۷۳۴، لوکزامبورگ ۴۴۳۱، توالو ۴۰۱۲، استرالیا ۳۷۴۴ و هفتمین کشور سنگاپور است که حداقل دستمزد کارگران آن ماهانه ۳۷۳۲ دلار است. در این جدول پایین‌تر می‌آییم؛ فلسطین رتبه ۶۶ با ۸۲۷ دلار، مالدیو رتبه ۷۲ با ۷۳۵ دلار، کنگو در آفریقا در رده ۷۱ با ۷۴۰ دلار، حتی سودان جنوبی در رتبه ۸۲ با ۵۸۶ دلار و گواتمالا در رتبه ۹۵ با ۴۵۵ دلار قرار گرفته اند. لیست دستمزد کشورها قبل از رتبه ۱۶۰ که به ایران میرسیم، به شرح زیر است:
۱۵۶ سودان ۹۷ دلار
۱۵۷ مالی ۹۵ دلار
۱۵۸ سوریه ۸۶ دلار
۱۵۹ گامبیا ۸۲ دلار
۱۶۰ ایران ۷۵ دلار
کارگران ایرانی با حداقل دستمزد ماهانه‌ی ۷۵ دلاری، در جایگاه ۱۶۰ جهان قرار دارند و توفیقی در این رابطه می‌گوید: ایران جایگاه ۱۶۰ را دارد، پس از گامبیا و حتی افغانستان که در رتبه ۱۳۹ است. جالب است بورکینافاسو هم از ایران بالاتر است و همچنین بنگلادش که کشوری بسیار فقیر است. رتبه لیبی هم که کشوری بحران زده است از ایران بالاتر است و حتی عراق جنگ زده هم نسبت به ایران جایگاه بالاتری دارد.
......"
شما حساب کن ملت مظلوم فلسطین در رتبه‌بندی پرداخت دستمزد کارگر در دنیا رتبه‌ی شصت و ششم را دارند، حتی کشورهای فقیر آفریقایی هم جایگاه بهتری از ما دارند. خدا را شکر باز ما شورای نگهبان داریم که می‌کوشد تا افراد لایق بر سر کار آیند. خدایا صدهزار مرتبه شکرت. دوستان از این حرف‌ها بگذریم، کسی جایی نمی‌شناسد ناهار رایگان بدهند؟ ما ناهار نخورده‌ایم. شما ناهار خورده‌اید؟
