آقاجان، خانم جان، این چه وضعی است که دو تا پست آزمایشی می گذارید توی وبلاگ نوپا، خوب بود وقتی تازه دنیا می آمدی خداوند دو تا پاراگراف 1000 جمله ای میگذاشت توی دهانت تا هنوز یک ساعتت نشده مجبور باشی به حرف بیایی! والا، به خدا. خب لابد آمادگی اش را نداریم دیگر.
درود بر عالم و آدم و هر آن چه که در این عالم سرگردان است و روی فضا در حال تاب خوردن. وبلاگمان را کشیدیم با خودمان آوردیم اینجا.
همان طور که میدانید، سرویس های وبلاگی بیشتر سرویس می کنند تا سرویس بدهند. مثل ماشین ما، که بیشتر ما هلش می دهیم تا او ما را سواری.
به هر ترتیب امید داریم دیگر، جوانیم و جویای نام!
